Een systeem van identificatie van burgers van India is om verschillende redenen noodzakelijk, waaronder welzijns- en ondersteuningsfaciliteiten, veiligheid, grenscontrole en beteugeling van illegale immigratie en als uitgangspunt voor identificatie in de toekomst. De aanpak moet inclusief en geschikt zijn voor kansarme delen van de samenleving.
Een van de kwesties die in het recente verleden tot de verbeelding van een aanzienlijk deel van de Indiase bevolking heeft gesproken, is CAA en NRC (afkortingen van Citizenship Amendment Act, 2020 en het voorgestelde National Register of Citizens). De passage van CAA in het parlement leidde tot grootschalige protesten in verschillende delen van het land. Zowel de demonstranten als de supporters lijken een uitgesproken mening te hebben over het onderwerp en zien er op het eerste gezicht emotioneel verdeeld uit.
De CAA voorziet in het verlenen van het Indiase staatsburgerschap aan religieuze minderheden in Afghanistan, Bangladesh en Pakistan die hun huizen zijn ontvlucht vanwege religieuze vervolging en tot 2014 hun toevlucht hebben gezocht in India. Demonstranten beweren dat de CAA het staatsburgerschap verleent op basis van religie en dat India een seculiere staat is. vandaar dat CAA ongrondwettelijk is en in strijd is met deel 3. De Indiase grondwet voorziet echter ook in beschermende discriminatie ten gunste van degenen die onrecht hebben geleden. Uiteindelijk is het aan de hogere rechterlijke macht om de grondwettelijke geldigheid van een wet te onderzoeken.
NRC of National Register of Citizens of India als concept wordt opgelegd door Citizenship Act 1955 zelf. In het ideale scenario had de oefening van voorbereidingsregister van de burgers lang geleden moeten zijn voltooid in overeenstemming met de wet van 1955. Burgers van de meeste landen in de wereld hebben een of andere vorm van Citizens ID Card. Grenscontrole en beteugeling van illegaal immigratie vereist enige vorm van identificatie van burgers en basisinformatie. India heeft nog geen identiteitskaart voor burgers, hoewel er verschillende andere vormen van identiteitsbewijzen zijn, zoals Aadhar-kaart (biometrisch gebaseerd uniek identiteitsbewijs voor inwoners van India), PAN-kaart (voor inkomstenbelastingdoeleinden), kiezers-ID (voor het uitbrengen van stemmen bij verkiezingen) , Paspoort (voor internationale reizen), distributiekaart enz.
Aaadhar is een van de meest unieke ID-systemen ter wereld omdat het naast gelaatstrekken en vingerafdrukken ook de iris vastlegt. Het kan relevant zijn om te onderzoeken of aanvullende informatie over de nationaliteit van de bewoner via geschikte wetgeving in Aadhar kan worden opgenomen.
Paspoort- en kiezers-ID-kaarten zijn alleen beschikbaar voor de burgers van India. Deze twee zijn dus sowieso al bestaande burgerregisters. Waarom werkt u hier niet samen met Aaadhar aan om het register volledig te bewijzen? Mensen beweren dat het ID-systeem van de kiezers vol fouten zit, wat er vervolgens toe kan leiden dat valse kiezers stemmen uitbrengen en beslissingen nemen in de regeringsvorming.
Er kan reden zijn om de bestaande vormen van identificatie van burgers bij te werken en te integreren, met name het kiezers-ID-systeem in combinatie met Aaadhar. India heeft in het verleden verschillende vormen van identiteitsbewijzen gebruikt voor verschillende doeleinden, maar helaas wordt gezegd dat ze allemaal niet effectief zijn in het vastleggen van nauwkeurige informatie over de houders. Tot nu toe is er enorm veel belastinggeld aan deze kaarten uitgegeven. Als het kiezerskaartsysteem wordt bijgewerkt in combinatie met Aadhar en paspoorten om dit accuraat te maken, zou het daadwerkelijk het doel van burgerregistratie kunnen dienen. Verrassend genoeg praat niemand over het beteugelen van niet-Indiërs die deelnemen aan verkiezingen en regeringsvorming.
De voorgestelde nieuwe voorbereiding van het burgerregister mag niet het zoveelste voorbeeld worden van verspilling van overheidsgeld, gezien de geschiedenis van inefficiëntie van het officiële apparaat.
Het bevolkingsregister, NPR, is misschien wel een andere term voor een volkstelling die toch al eeuwenlang om het decennium plaatsvindt.
Een systeem van identificatie van burgers van India is om verschillende redenen noodzakelijk, waaronder welzijns- en ondersteuningsfaciliteiten, veiligheid, grenscontrole en beteugeling van illegale immigratie en als uitgangspunt voor identificatie in de toekomst. De aanpak moet inclusief en geschikt zijn voor kansarme delen van de samenleving.
***
Referentie:
The Citizenship (Amendment) Act, 2019. Nr. 47 van 2019. The Gazette of India No. 71] New Delhi, donderdag 12 december 2019. Online beschikbaar op http://egazette.nic.in/WriteReadData/2019/214646.pdf
***
Auteur: Umesh Prasad
De auteur is een alumnus van de London School of Economics en een voormalige academicus uit het Verenigd Koninkrijk.
De standpunten en meningen die op deze website worden geuit, zijn uitsluitend die van de auteur(s) en eventuele andere bijdragers.
