Kan Sanskriet nieuw leven worden ingeblazen?

Het is cruciaal om het erfgoed van de Indiase beschaving te behouden. Sanskriet is de basis van 'betekenis en verhaal' van het moderne India. Het maakt deel uit van het verhaal van "wie we zijn". Indiase identiteit, culturele trots, consolidatie van het Indiase nationalisme; al deze vereisen promotie van het Sanskriet.

“Noch bestaan ​​noch niet-bestaan ​​was er;
Materie noch ruimte was er, ….
..Wie weet, en wie kan zeggen
Waar kwam het allemaal vandaan en hoe vond de schepping plaats?
de goden zelf zijn later dan de schepping,
dus wie weet echt waar het vandaan komt?....”
– Creatiehymne, Rig Veda 10.129

ADVERTENTIE

Een van de mooiste en vroegste beschrijvingen van India's traditie van sceptische vragen, de "Creation Hymn", brengt bijna hetzelfde idee over als wat theoretische natuurkundigen of kosmologen tegenwoordig zeggen over de oorsprong van het universum; alleen dat de bovenstaande regels zijn ontleend aan de vroegst bekende literatuur in de geschiedenis van de mensheid, de Rig Veda.

Dus over de omslagafbeelding van Anahata Chakra geassocieerd met het concept van "evenwicht, kalmte en sereniteit" in het menselijk leven.

Sanskriet, de sterkste voertuigdimensie van de Indiase beschaving en de moeder van de Indo-Europese talen, zou de meest gestructureerde en wetenschappelijke zijn taal vanuit taalkundig oogpunt. Het komt met de bagage van diepe wijsheid en een rijk erfgoed.

Maar raad eens: met slechts 24,821 sprekers (Census of India, 2011) in een land met 1.3 miljard inwoners is het Sanskriet bijna een dode taal. Je zou kunnen zeggen dat er ook een positieve kant is – het aantal was 2,212 (in 1971) dat was gegroeid tot 24,821 (in 2011). Mogelijk kan deze groei worden toegeschreven aan officieel aangestelde leraren Sanskriet op scholen en hogescholen. Desalniettemin zou het Sanskriet gemakkelijk in aanmerking kunnen komen als de meest extreem bedreigde taal. Ik kan vol vertrouwen zeggen dat de prestaties van India op het gebied van de bescherming van tijgers en vogels zeer bevredigend zijn.

Niet dat er weinig inspanningen zijn geleverd door de overheid en de overheidsinstanties. De nationalistische leiders waren zich terdege bewust van het belang. Er zijn verschillende commissies en commissies geweest - de Sanskrietcommissie richtte in 1957 de regering van India op, de nadruk op het Sanskriet in nationaal het onderwijsbeleid, de interventie van het Hooggerechtshof die Sanskriet uitsprak als onderdeel van het onderwijs, de bijdragen van de deelstaatregeringen aan promotie en verspreiding enz.

Dus wat is er echt mis?

Er wordt beweerd dat de ondergang van het Sanskriet begon bij de Britten - Macaulay's onderwijsbeleid ter bevordering van het Engels (en de onderdrukking van klassieke talen, waaronder het Sanskriet door middel van intrekking van steun) creëerde werkgelegenheid voor Engels opgeleide Indiërs in het bedrijf. Hindoes sprongen blijkbaar over op Engels onderwijs en werden al snel 'achterban' van het Britse heersende establishment. Aan de andere kant, moslims verzetten zich tegen Engels onderwijs en bleven daardoor achter (zoals gerapporteerd in Hunter Report). Afgezien van religieuze rituelen hadden hindoes over het algemeen weinig ligplaatsen in het Sanskriet. Als gevolg hiervan zorgde een betere kans op werk in verband met Engels onderwijs ervoor dat het Sanskriet flauwviel in de vergetelheid. Ouders deden hun uiterste best om hun kinderen Engels onderwijs te geven voor een betere toekomst. Vrijwel geen enkele ouder gaf er de voorkeur aan Sanskriet te leren voor hun kinderen. Deze trend is onverminderd en onveranderd, zelfs 73 jaar nadat Groot-Brittannië India heeft verlaten.

Talen overleven niet op zichzelf, ze leven in de 'hoofden en harten' van mensen. Het voortbestaan ​​van welke taal dan ook hangt ervan af of de huidige generatie sprekers hun kinderen aanmoedigt om de taal te leren en te verwerven. In zoverre verloor het Sanskriet zijn charme onder de Indiase ouders aan het Engels. Zonder afnemers is het uitsterven van het Sanskriet begrijpelijk. Het verhaal van het uitsterven van het Sanskriet ligt in deze psychosociale realiteit van "uitkering of baan" in de hoofden van Indiërs (vooral onder de Hindoes).

Welk deel van de ouders uit de midden- en hogere klasse moedigt tenslotte hun kinderen aan om Sanskriet te leren in plaats van bijvoorbeeld Frans?

Ironisch genoeg is het leren van Europese talen voor veel ouders een kwestie van hoge sociale status. Hindoes hebben hun kinderen niet aangemoedigd om deze taal te leren, de enige manier waarop Sanskriet uitsterven kan voorkomen.

Het zou oneerlijk zijn om de regering of de zogenaamde 'seculiere' krachten de schuld te geven. Waar het op neerkomt, is het absolute gebrek aan 'drang of eis bij de ouders' om in India Sanskriet te leren.

Het is cruciaal om te behouden erfgoed van Indische beschaving. Sanskriet is de basis van 'betekenis en verhaal' van het moderne India. Het maakt deel uit van het verhaal van "wie we zijn". Indiase identiteit, culturele trots, consolidatie van het Indiase nationalisme; al deze vereisen promotie van het Sanskriet.

Waarschijnlijk is dit niet goed genoeg om het 'voordeel' te zijn, noch zal het de kansen op werk vergroten. Maar het zal zeker helpen om zelfverzekerde en sterke persoonlijkheden te creëren die duidelijk zijn over hun 'identiteit'.

Als trends echter een indicatie zijn, zullen Europeanen (vooral Duitsers) uiteindelijk de bewaarders van het Sanskriet worden.

***

Referenties:

1. PublicResource.org, zd. Bharat Ek Koj-supplement: Nasadiya Sukta van Rigveda. Online beschikbaar op https://www.youtube.com/watch?v=wM8Sm-_OAhs Betreden op 14 februari 2020.

2. Census of India, 2011. SAMENVATTING VAN SPREKERS' STERKTE VAN TALEN EN MOEDERTALEN – 2011. Online beschikbaar op http://censusindia.gov.in/2011Census/Language-2011/Statement-1.pdf Betreden op 14 februari 2020.

3. Census of India, 2011. VERGELIJKENDE STERKTE VAN SPREKERS VAN GEPLANDE TALEN – 1971, 1981, 1991,2001, 2011 EN XNUMX. Online beschikbaar op http://censusindia.gov.in/2011Census/Language-2011/Statement-5.pdf Geraadpleegd op 14 februari 2020.

***

Auteur: Umesh Prasad
De auteur is een alumnus van de London School of Economics.
De standpunten en meningen die op deze website worden geuit, zijn uitsluitend die van de auteur(s) en eventuele andere bijdragers.

ADVERTENTIE

1 COMMENT

LAAT EEN ANTWOORD ACHTER

Vul hier uw reactie!
Vul uw naam hier

Voor de veiligheid is het gebruik van de reCAPTCHA-service van Google vereist, die onderworpen is aan de Google Privacy Policy en Gebruiksvoorwaarden.

Ik ben het eens met deze voorwaarden.