Alle 108 delen van de Mongoolse Kanjur (boeddhistische canonieke tekst) zal naar verwachting in 2022 worden gepubliceerd onder National Mission for Manuscripts.
Het Ministerie van Cultuur heeft het herdrukproject van 108 delen van Mongoolse Kanjur onder de Nationale Missie voor manuscripten (NMM). De eerste set van vijf delen van de Mongoolse Kanjur gepubliceerd onder de NMM werd gepresenteerd aan de president van India Shri Ram Nath Kovind ter gelegenheid van Guru Purnima, ook wel bekend als Dharma Chakra Day, op 4th Juli 2020. Een set werd vervolgens overhandigd aan Zijne Excellentie de heer Gonching Ganbold, ambassadeur van Mongolië in India door de staatsminister (onafhankelijke verantwoordelijke) van het ministerie van Cultuur en de minister van staat (onafhankelijke verantwoordelijke) van het ministerie van toerisme, Shri Prahlad Singh Patel in aanwezigheid van de minister van Minderhedenzaken, Shri Kiren Rijiju.
Naar verwachting zullen alle 108 delen van de Mongoolse Kanjur in maart 2022 worden gepubliceerd.
De Pime-minister van India, Sh. Narendra Modi zei in zijn toespraak ter gelegenheid van Dhamma Chakra: “Op deze dag van Guru Poornima brengen we eer aan de Heer Boeddha. Bij deze gelegenheid worden de kopieën van de Mongoolse Kanjur aangeboden aan de regering van Mongolië. De Mongoolse Kanjur wordt alom gerespecteerd in Mongolië.”
De Nationale Missie voor Manuscripten werd in februari 2003 gelanceerd door de regering van India, onder het Ministerie van Toerisme en Cultuur, met het mandaat om de in de manuscripten bewaarde kennis te documenteren, te bewaren en te verspreiden. Een van de doelstellingen van de missie is het publiceren van zeldzame en ongepubliceerde manuscripten, zodat de kennis die erin is verankerd, wordt verspreid onder onderzoekers, wetenschappers en het grote publiek. Onder dit plan is de herdruk van 108 delen van de Mongoolse Kanjur overgenomen door de missie. Naar verwachting zullen alle delen in maart 2022 worden gepubliceerd. Dit werk wordt uitgevoerd onder supervisie van de eminente geleerde prof. Lokesh Chandra.
De Mongoolse Kanjur, de boeddhistische canonieke tekst in 108 delen, wordt beschouwd als de belangrijkste religieuze tekst in Mongolië. In de Mongoolse taal betekent 'Kanjur' 'Beknopte bevelen' - in het bijzonder de woorden van Lord Buddha. Het staat hoog in het vaandel bij de Mongoolse boeddhisten en ze aanbidden de Kanjur in tempels en reciteren de regels van Kanjur in het dagelijks leven als een heilig ritueel. De Kanjur worden bijna in elk klooster in Mongolië bewaard. De Mongoolse Kanjur is vertaald uit het Tibetaans. De taal van de Kanjur is Klassiek Mongools. De Mongoolse Kanjur is een bron van culturele identiteit voor Mongolië.
Tijdens de socialistische periode werden xylografieën in vlammen opgegaan en werden kloosters beroofd van hun heilige geschriften. In 1956-58 verkreeg professor Raghu Vira een microfilmkopie van de zeldzame Kanjur-manuscripten en bracht ze naar India. En de Mongoolse Kanjur in 108 delen werd in 1970 in India gepubliceerd door prof. Lokesh Chandra, voormalig parlementslid (Rajya Sabha). Nu wordt de huidige editie uitgegeven door de National Mission for Manuscripts, Ministry of Culture, Government of Indië; waarin elk deel een inhoudsopgave heeft die de oorspronkelijke titel van de soetra in het Mongools aangeeft.
De historische interactie tussen India en Mongolië gaat eeuwen terug. Het boeddhisme werd tijdens de vroege christelijke jaartelling door Indiase culturele en religieuze ambassadeurs naar Mongolië gebracht. Als gevolg hiervan vormen boeddhisten tegenwoordig de grootste religieuze denominatie in Mongolië. India heeft in 1955 formele diplomatieke betrekkingen met Mongolië aangeknoopt. Sindsdien heeft de overweldigende relatie tussen beide landen nu een nieuw hoogtepunt bereikt. Nu zal de publicatie van Mongoolse Kanjur door de regering van India voor de regering van Mongolië fungeren als een symbool van culturele symfonie tussen India en Mongolië en zal bijdragen aan de bevordering van de bilaterale betrekkingen in de komende jaren.
***
 expected to be published by 2022 under National Mission for Manuscripts.){kind=link}