Mijn overgrootvader was in die tijd een invloedrijk persoon in ons dorp, niet vanwege een titel of rol, maar mensen beschouwden hem over het algemeen als hun leider. Hij zorgde niet alleen voor een veilig onderkomen voor deze moslimfamilies, maar gaf ze ook land om gewassen te verbouwen en financiële steun om in hun dagelijkse financiële behoeften te voorzien. In de gemeentelijk geladen omgeving van die tijd viel dit niet in goede aarde bij de dorpelingen die zich om hem heen verzamelden om te klagen. Hij had een beslissing genomen die in strijd was met zijn aanhangers. Ze vroegen hem waarom hij dat had gedaan en hij antwoordde: 'Het was niet zijn beslissing, maar god heeft besloten dat ze leven! Vraagt iemand van mijn of jouw god om iemand te doden alleen vanwege religie?'
Op de bovenstaande foto genomen op Diwali een oudere rangrez Moslim vrouw begroet mijn moeder. Op het eerste gezicht leek het normale sociale beleefdheid onder dorpelingen, maar de relatie tussen de twee is gekoppeld aan een draad van gebaar lang geleden in 1947 toen het land werd verdeeld en de sociale harmonie ertussen Hindoes en moslims in India hadden een zeer lelijke wending genomen.
Het was augustus 1947, rond de tijd van de opdeling, toen er hevige woede tussen de twee ontstond gemeenschappen. De wraakzoekende groepen waren aan het rondsnuffelen toen enkele moslimfamilies zich tot ons dorp Siwas in het Pali-district wendden Rajasthan in Noordwest-India hopend op een veilig onderkomen. Ze werden opgejaagd door fanatieke groeperingen, maar waren geen voorstander van vluchten naar Pakistan.
Mijn overgrootvader was in die tijd een invloedrijk persoon in ons dorp, niet vanwege een titel of rol, maar mensen beschouwden hem over het algemeen als hun leider. Hij zorgde niet alleen voor een veilig onderkomen voor deze moslimfamilies, maar gaf ze ook land om gewassen te verbouwen en financiële steun om in hun dagelijkse financiële behoeften te voorzien. In de gemeentelijk geladen omgeving van die tijd viel dit niet in goede aarde bij de dorpelingen die zich om hem heen verzamelden om te klagen. Hij had een beslissing genomen die in strijd was met zijn aanhangers. Ze vroegen hem waarom hij dat had gedaan en hij antwoordde: 'Het was niet zijn beslissing, maar god heeft besloten dat ze leven! Vraagt iemand van mijn of jouw god om iemand te doden alleen vanwege religie?' De dorpelingen stonden stil en accepteerden de situatie als de wil van god.
De dorpelingen leefden in harmonie. De oudere vrouw op de foto kwam mijn moeder deze Diwali begroeten. Ik vroeg haar naar de precaire en gemeenschappelijk beladen situatie en hoe ze waren ontsnapt. Ze was toen nog een kind, maar ze herinnerde zich nog levendig de menselijk gebaar van mijn overgrootvader.
***
Auteur/medewerker: Abhimanyu Singh Rathore
De standpunten en meningen die op deze website worden geuit, zijn uitsluitend die van de auteur(s) en eventuele andere bijdragers.
