Navjot Singh Sidhu: een optimist of een parochiale subnationalist?

Gezien de gedeelde afkomst en bloedlijnen, de gemeenschappelijke taal en gewoonten en culturele affiniteiten, zijn de Pakistani niet in staat om zich los te maken van India en een eigen identiteit te creëren die hun natie zou kunnen consolideren. Dat geldt ook voor Indiërs zoals Sidhu die het moeilijk vinden om Pakistanen als vreemdelingen te accepteren. Dit is wat blijkbaar wordt herhaald in ''Kan meer met Pakistanen omgaan''. Mogelijk klaagde Sidhu over verdeeldheid en hoopte hij dat India en Pakistan op een dag samen zouden komen en zouden terugkeren naar één natie, zoals altijd al millennia lang het geval was.

''Kan meer met Pakistanen omgaan dan met mensen in Tamil Nadu'' gezegd Navjot Singh Sidhu, een voormalige cricketspeler en momenteel een kabinetsminister in de India Toestand van Punjab onlangs na een warm welkom te hebben ontvangen Pakistan tijdens de inauguratie van Imran Khan als premier van Pakistan, die hij bijwoonde als persoonlijke gast van Khan. Hij sprak over kaste-affiniteit, gelijkenis in eetgewoonten en gesproken taal als factoren die verantwoordelijk zijn voor zijn gevoel van verbondenheid met Pakistan. Misschien bedoelde hij zijn affiniteit met Punjabi-sprekende mensen en hun cultuur aan de andere kant van de grens, maar hij heeft in India zeker voor controverse gezorgd vanwege zijn onvermogen om met zijn mede-indianen in Tamil Nadu om te gaan.

ADVERTENTIE

Moderne naties zijn gebaseerd op religie, ras, taal, etniciteit of zelfs ideologie. Het is de gelijkheid van mensen die gewoonlijk een natie vormen. India is een divers land op al deze dimensies. Gedurende een groot deel van de geschiedenis was India ook niet één politieke entiteit, maar bestond het altijd als een natie, zij het in subliminale vorm in de harten en geesten van de mensen. Historisch gezien definieerde India zichzelf nooit in termen van gelijkheid van mensen. Van atheïsme tot sanatanisme, zelfs het hindoeïsme is een conglomeraat geweest van talloze uiteenlopende en tegenstrijdige geloofssystemen. Er is nooit één enkel geloofssysteem geweest dat mensen kon samenbrengen in de vorm van een natie.

Blijkbaar is India nooit een land geweest van gelovigen in één gecodificeerd systeem. In plaats daarvan waren Indiërs zoekers naar waarheid (de aard van het bestaan) en bevrijding. Bij het zoeken naar waarheid en vrijheid of bevrijding van samsara, vonden mensen eenheid die de diverse mensen losjes verenigde. Waarschijnlijk is dit de onzichtbare rode draad die indianen millennia lang met elkaar verbond. Mogelijk is dit de bron van 'respect voor diversiteit', de ultieme bron van het Indiase nationalisme. Sidhu lijkt dit te hebben gemist, waarvoor hij zich onvoorwaardelijk moet verontschuldigen bij zijn burgers uit het zuiden.

Het Pakistaanse nationalisme daarentegen is gebaseerd op de ''gelijkheid'' van religie. De oprichters van Pakistan kwamen met het idee dat de moslims van India een aparte natie vormen en dat historische processen leiden tot de opdeling van India. Dit verdeelde de Indiase moslims uiteindelijk in drie delen, waarbij India nog steeds de thuisbasis was van het grootste aantal moslims. Religie kon Pakistanen niet bij elkaar houden en Bangladesh werd opgericht in 1971. Pakistaans nationalisme wordt tegenwoordig gedefinieerd in termen van anti-indianisme. Er is niets dat Pakistanen bij elkaar houdt behalve deze negatieve emotie van anti-Indianisme.

Gezien de gedeelde afkomst en bloedlijnen, de gemeenschappelijke taal en gewoonten en culturele affiniteiten, zijn de Pakistani niet in staat om zich los te maken van India en een eigen identiteit te creëren die hun natie zou kunnen consolideren. Dat geldt ook voor Indiërs zoals Sidhu die het moeilijk vinden om Pakistanen als vreemdelingen te accepteren. Dit is wat blijkbaar wordt herhaald in ''Kan meer met Pakistanen omgaan''. Mogelijk klaagde Sidhu over verdeeldheid en hoopte hij dat India en Pakistan op een dag samen zouden komen en zouden terugkeren naar één natie, zoals altijd al millennia lang het geval was. Is dit mogelijk? Ik herinner me dat ik deze vraag enkele jaren geleden aan Imran Khan stelde tijdens een van de bijeenkomsten in Chatham House en zijn onmiddellijke reactie was: "we hebben vier oorlogen met India gevoerd". Dus niet voordat verhalen en perceptie van de geschiedenis aan beide kanten samenkomen. De opmerking van Sidhu en Bollywood-films zoals Bajrangi Bhaijaan kunnen bijdragende factoren zijn.

***

Auteur: Umesh Prasad
De auteur is een alumnus van de London School of Economics en een voormalige academicus uit het Verenigd Koninkrijk.
De standpunten en meningen die op deze website worden geuit, zijn uitsluitend die van de auteur(s) en eventuele andere bijdragers.

ADVERTENTIE

LAAT EEN ANTWOORD ACHTER

Vul hier uw reactie!
Vul uw naam hier

Voor de veiligheid is het gebruik van de reCAPTCHA-service van Google vereist, die onderworpen is aan de Google Privacy Beleid en Gebruiksvoorwaarden.

Ik ben het eens met deze voorwaarden.