De landschappelijke schoonheid van Mahabalipuram

Mahabalipuram, een schilderachtige erfgoedlocatie aan zee in de staat Tamil Nadu in India, toont eeuwen aan rijke culturele geschiedenis.

Mahabalipuram or Mamallapuram is een oude stad in Tamil Nadu staat in het zuiden van India, 50 km ten zuidwesten van Chennai, de hoofdstad van Tamil Nadu. Het was al in de 1e eeuw na Christus een welvarende handelshavenstad aan de Golf van Bengalen en werd gebruikt als oriëntatiepunt voor de navigatie van schepen. Mahabalipuram maakte deel uit van een zogenaamde Tamil-dynastie Pallava Dynastie tijdens de 7e tot 9e eeuw na Christus en was grotendeels hun hoofdstad. Deze dynastie regeerde over Zuid-India en deze periode werd de gouden eeuw genoemd.

ADVERTENTIE

Mahabalipuram wordt verondersteld te zijn vernoemd naar de koning Mahabali die zichzelf opofferde aan Vamama, de vijfde incarnatie van Lord Vishnu in het hindoeïsme voor het bereiken van bevrijding. Dit is gedocumenteerd in de oude Indiase tekst genaamd Vishnu Puran. Het woord "puram" is een Sanskrietwoord voor een stadswoning. Mahabalipuram wordt dus letterlijk vertaald als 'stad van groot Bali'. De stad staat bekend om zijn zilverwitte zandstranden, literatuur en kunst en architectuur bestaande uit prachtige uit steen gebeeldhouwde sculpturen, tempels en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

De Pallava-koningen van de Pallava-dynastie waren zeer machtige en filosofische denkers die bekend stonden als beschermheren van de kunsten. Ze bouwden een complex van zeven tempels, algemeen bekend als 'Zeven pagodes van Mahabalipuram' en de belangrijkste verdienste voor de oprichting van dit complex gaat naar Pallava-koning Narsimha Varman II. Mamallapuram wordt ook naar hem vernoemd omdat hij de titel van Mamallan of 'de grote worstelaar' kreeg.

De oudste vermelding van deze tempels als 'Pagodes' is toen deze werd gebruikt als een baken om zeelieden naar de kust te leiden wanneer ze naar India kwamen. Deze prachtige granieten tempels aan de pittoreske oevers van de Golf van Bengalen bevinden zich allemaal in Mahabalipuram en men denkt nu dat ze onder water staan, behalve dat er vandaag één zichtbaar is, de Shore-tempel gewijd aan Shiva, die wordt beschouwd als een van de oudste tempels in India.

De kusttempel wordt letterlijk zo genoemd omdat hij aan de kust van de Golf van Bengalen ligt, hoewel deze naam nu is toegewezen en de oorspronkelijke naam nog onbekend is. Deze tempel, volledig gemaakt van zwarte steen, is een piramidevormig gebouw met vijf verdiepingen, gebouwd van gehouwen stenen met een vierkante basis van 50 meter en een hoogte van 60 meter. Het is de vroegst bekende vrijstaande tempel in de staat Tamil Nadu. De positionering van deze tempel is zodanig dat de eerste zonnestralen 's ochtends op de godheid in het op het oosten gerichte heiligdom vallen. De tempel is versierd met ingewikkeld ontworpen bas-reliëfs.

Bezoekers betreden het tempelterrein via een poort. Er zijn verschillende monolithische sculpturen aanwezig rond het tempelcomplex. Er zijn ongeveer honderd Nandi-beelden in het complex en ze zijn allemaal uit één steen gehouwen. De Nandi-stier werd zeer aanbeden in het oude India. Er wordt aangenomen dat de resterende zes tempels ergens voor de kust van Mahabalipuram in water zijn ondergedompeld. De neiging van Pallava-koningen naar creativiteit is absoluut te zien aan de rijke en prachtige architectuur in Mahabalipuram. De rijkdom van uitgehouwen grotten, tempels uitgehouwen uit enkele rotsen, bas-reliëfs weerspiegelen hun artistieke creativiteit.

Sinds 2002 zijn er veel onderwaterexpedities, opgravingen en onderzoeken uitgevoerd door de Archaeological Society of India (ASI) in samenwerking met internationale instanties en door de genereuze hulp van de marine om informatie over de ondergedompelde tempels te ontdekken. Onderwaterexpedities zijn buitengewoon uitdagend en duikers hebben gevallen muren, gebroken pilaren, trappen en ook steenblokken gevonden die verspreid over een groot gebied liggen, maar ongestoord liggen.

Tijdens een tsunami aan de oostkust van India in 2004 stond de stad Mahabalipuram dagenlang onder water en liepen alle bouwwerken rond de tempel aanzienlijke schade op. Deze tsunami bracht echter ook de archeologische schatten aan het licht die eeuwenlang in de zee verborgen waren geweest. Tijdens de tsunami, toen de zee zich even ongeveer 500 m terugtrok, zag men 'lange rechte rij rotsen' uit het water komen voordat ze weer werden bedekt. Ook werden bepaalde verborgen of verloren voorwerpen aangespoeld toen de tsunami-golven zich terugtrokken en de zandafzettingen verwijderden die dergelijke structuren hadden bedekt, bijvoorbeeld een grote stenen leeuw en een onvolledige rotsolifant.

De rijke geschiedenis van Mahabalipuram wordt al goed weerspiegeld dankzij de wijdverbreide traditionele sculpturen in buurtwoningen en interessant genoeg worden ze tegenwoordig gebouwd met vergelijkbare technieken die lang geleden werden gebruikt. Dergelijke ontdekkingen hebben de belangstelling voor Mahabalipuram hernieuwd en er zijn onderzoeken gaande om vragen en theorieën over het verleden van de stad te ontrafelen.

***

ADVERTENTIE

LAAT EEN ANTWOORD ACHTER

Vul hier uw reactie!
Vul uw naam hier

Voor de veiligheid is het gebruik van de reCAPTCHA-service van Google vereist, die onderworpen is aan de Google Privacy Beleid en Gebruiksvoorwaarden.

Ik ben het eens met deze voorwaarden.